Geplaatst Maar goed, toen bleken die bijwerkingen mee te vallen. Een zere arm en flinke hoofdpijn, maar na een dag ging het wel weer. Toch niet zo'n leuk idee dat we helemaal niets meer zouden ondernemen deze vakantie... Slovenië hadden we al 2 jaar op de plank liggen. Ze hadden de kleurcodes net geschrapt en zodoende konden we als Nederlanders gewoon de grens over met een een coronabewijs. Even goed nadenken wat we nog moesten regelen. 'Coronatechnisch' bedoel ik dan. We hadden de reis al eens gepland, dus met wat kleine aanpassingen konden we zo ons eerdere programma volgen. Voor de zekerheid hebben we ons allebei dubbel laten testen, check app geïnstalleerd, alles in viervoud uitgeprint, lijst met testlocaties paraat en toen zijn we snel weggereden!
We hebben een kleine rondreis gemaakt in het noordwesten van Slovenië, het meest toeristische deel van het land. Onze belevenissen zijn dan ook verre van uniek.
Ik denk dat vrijwel iedereen (die naar Slovenië is geweest) bekend is met de plekken die wij bezocht hebben en de activiteiten die we hebben gedaan. Ik zag wat op tegen de drukte in Bled, maar tijdens ons bezoek bleek het er juist erg rustig te zijn. Alleen in Ljubljana was het drukker. Enkele straten in/rond het centrum hebben we om die reden overgeslagen.Ik knutsel voor de herinnering meestal wel een vakantiefilmpje in elkaar:
En enkele plaatjes:
Het meer van Bohinj
Vanaf de parkeerplaats op de Vrsic pass klommen wij omhoog. Geef mij rotsen en ik vind het prima, maar onderstaande foto (mijn vriend demonstreert het even) laat goed zien waarom ik een bepaald stukje van de route verschrikkelijk vond. Ik gleed om de haverklap weg in de losse steentjes. Die kletterden vervolgens zo lekker onheilspellend naar beneden... Klimmen leek me beter gaan dan afdalen. Ik zag mezelf op de terugweg al ongecontroleerd naar beneden rollen. Niet heel handig als Sloveense wandelaars bij de top je aan het verstand proberen te brengen dat je rap naar beneden moet, omdat er een storm aankomt.
Ik ben normaal gesproken helemaal niet huiverig bij klimmen/klauteren, dus ik snap echt niet wat me bezielde. Gelukkig bood mijn vriend de nodige mentale ondersteuning, anders had ik nu nog op de top gezeten. 
De Vintgar kloof. We waren er voor 8 uur, dus het was nog lekker rustig.
Izvir Bistrice. Ontzettend mooi plekje en de wandeling erheen is heel eenvoudig,. Althans, dat is zo als je niet te afgeleid raakt door de eekhoorns die met z'n allen in de bomen spelen en je de afslag naar het pad richting de waterval helemaal mist. Een tijd nadat het pad ophield en wij door de wildernis struinden, kregen we het lumineuze idee om terug te lopen om te zien of we ergens een pad hadden gemist. Dat bleek zo te zijn. Er stond zelfs keurig een bord bij. *ahum* Maar goed, we kwamen er.
Blijkbaar vond ik de graffiti in Ljubljana (met name in de wijk Metelkova) interessanter dan de stad zelf.
Soortgelijke plaatjes, met azuurblauw water, wilden wij maken bij de Kozjak waterval en de brug van Napoleon (dit plaatje is ergens onderweg naar de Vrsic pass gemaakt)....
...maar wij kwamen bij de Kozjak waterval na enkele hoosbuien en zagen daardoor uitsluitend wild, koffieachtig water stromen. Bijna Sjakie en de chocoladefabriek.
De waterval was eigenlijk gesloten wegens hoog water, maar we konden zo doorlopen. De plaatjes werden niet zoals we hadden gehoopt, de route erheen was wel extra avontuurlijk... De Kozjak waterval zelf zie je op het filmpje.
Begin van de route naar de bron van de Soca rivier:
Skocjan (grottenstelsel), Postojna (grottenstelsel) en Predjama stonden uiteraard ook op het programma. De foto's waren niet denderend. Mijn lens is niet snel genoeg om al wandelend vanuit de hand heel knappe foto's te maken. In Skocjan mag je geen foto's of video's maken en bij kasteel Predjama waren we hoofdzakelijk druk met de audiotour.
Het meest afgezaagde plaatje van Bled.
Iedereen kent 'm, iedereen maakt 'm, maar het blijft prachtig... 
Zijn er nog meer bokkers die dit jaar naar Slovenië zijn geweest? Hoe was het voor jullie?
