Geplaatst Sport
Joyce van Rooijen-Heutink (midden) met TeamNL op het EK 2023 in Riesenbeck.
Foto: © FEI/Leanjo de Koster
In dit olympische jaar blikken we in aanloop naar het CHIO Rotterdam natuurlijk vooruit met de drie bondscoaches van TeamNL. We trappen af met Joyce van Rooijen-Heuitink, de succesvolle coach van de Nederlandse pararuiters. Onlangs maakte ze bekend dat dit haar laatste jaar is in deze functie. Voor het zover is, staat haar nog een flinke klus te wachten: de Spelen in Parijs. Joyce heeft al een indrukwekkende lijst successen waar ze op terug kan kijken, maar ze gaat er ongetwijfeld alles aan doen om hier een nog mooier vervolg aan te geven.
Als eerste vragen we haar of ze nog geen spijt heeft van haar beslissing om te stoppen. Joyce: “Nee hoor, dat besluit voelt nog steeds goed. Al ben ik wel blij dat ik dit jaar nog volmaak. Uiteraard kijk ik uit naar nieuwe dingen die ik ga doen, maar ik verheug me zeker op Parijs.”
Vooruitblikken naar Parijs
“Ik denk namelijk dat we er goed voor staan. Er is een heel stel combinaties die erg constant presteren, en waarvan er een aantal al jaren een vaste waarde voor het team zijn. Er zijn ook diverse goede nieuwe combinaties. Ik heb dus werkelijk nog geen idee wie de uitverkorenen worden, dat zal spannend worden. Denemarken, Groot Brittannië, Amerika en Duitsland zijn onze grootste concurrenten in Parijs, maar ik denk zeker dat we de strijd met hen aan kunnen.
Waregem is de eerste wedstrijd in de agenda van de paradressuurruiters. De eerste observatiewedstrijd is eind mei, het Nederlands Kampioenschap. Na twee weken volgt dan Kronenberg internationaal en dan een week later het CHIO Rotterdam. De derde week van juli staat er een internationale wedstrijd in Deurne op het programma, dit is juist voor ik mijn team bekend moet maken. Op Rotterdam en Waregem na, zijn dit allemaal observatiewedstrijden. Ik ben heel blij met dit schema. Alle observaties zijn namelijk in Nederland en daarvan zijn er ook nog eens twee internationaal. Hierdoor is de reisbelasting voor de paarden zo laag mogelijk en zijn alle trainers en aanhang in staat om hun combinaties ter zijde te staan en blijven de reis- en verblijfkosten binnen de perken.”
Olympische ambiance in Rotterdam
“Rotterdam is weliswaar geen officiële observatie, maar ik verwacht wel een aantal goede combinaties aan de start. Het is een perfecte gelegenheid om jou en je paard in zo’n ambiance te laten zien en ervaring op te doen op een locatie als in het Kralingse Bos. Ik bedoel, het CHIO doet niet onder voor de Spelen.”
Hoogtepunten
“Ik heb zowel persoonlijk als als bondscoach mooie herinneringen aan het CHIO. De allermooiste is wel de prijsuitreiking tijdens het EK 2019. We wonnen goud met het team en de ceremonie was in een vol hoofdstadion, geweldig was dat. Mijn persoonlijk hoogtepunt was dat ik mijn eerste internationale wedstrijd in Rotterdam reed, Lichte Tour met Berkel I Dancer, en die meteen won. Overigens had je toen nog niet van die elastische rijbroeken als nu en toen ik opstapte scheurde dan ook mijn rijbroek. Vervolgens heb ik de hele proef met een flinke scheur in mijn broek gereden. Volgens mij was dit in 2001. Mijn mooiste herinneringen uit al mijn jaren als bondscoach was toen we op de Wereldruiterspelen in Tryon de eerste keer goud wonnen met het team. Dat was zo bijzonder, omdat Groot Brittannië tot dan nog nooit naast de overwinning had gegrepen. Iedereen leefde met ons mee, dat was zo mooi. Toen ik bij de loting voor de volgende proef aan kwam, gingen alle collega’s voor me staan.”
Typisch Rotterdam
“Naast mijn eerste internationale wedstrijd die ik al noemde, heb ik in 1998 ook nog een keer nationaal ZZ Licht bij jullie gereden, toen won ik ook. in 2003 heb ik de Pikeur Trophy gereden, volgens mij was dat Young Riders. Hier werd ik tweede. in 2004 won ik de internationale Prix St Georges. Ik vond en vind Rotterdam een geweldig concours. Als ik aan jullie denk, denk ik aan de bosritjes van de stallen naar de ring, een avontuur vond ik dat altijd. Ook denk ik aan het weer, het is bij jullie of heel mooi of drijfnat. Tenslotte denk ik aan de sfeer, er hangt altijd een leuke, wat sjieke sfeer in Rotterdam.”
Opvolger nog niet bekend
We zeiden het al, Joyce verdient nu het stempel “succesvol” al, terwijl ze nog een belangrijke klus voor de boeg heeft. We vragen haar of haar opvolg(st)er die de uitdaging aan durft te gaan dit te evenaren al bekend is. Joyce: “Nee helaas. Ik maak het jaar af, maar het zou fijn zijn als die naam snel bekend wordt. Ik wil het heel graag goed overdragen en als we daar nu mee zouden kunnen beginnen, kan mijn opvolger nog met een paar grote wedstrijden meelopen en ervaring opdoen.”
Iedereen komen kijken
We vragen aan Joyce of ze naast de paardensport nog andere dingen heeft waar ze helemaal in op gaat. Joyce: “Wij hebben thuis een sporttik. Als ik op zaterdag of zondag eens niet op concours ben, dan volgen we alle sport op TV. Soms wel op vier of vijf zenders. TV aan, laptops en i-Pads ingeschakeld, we missen niets als de gelegenheid er is.”
Joyce sluit af met een oproep aan iedereen: “we rijden in Rotterdam op woensdag in de hoofdring. De toegang is op woensdagmiddag gratis en daarom hoop ik dat jullie allemaal gezellig komen kijken. Dit CHIO is ook nog een jubileumeditie, dus deze kans mag je gewoon niet missen. Verder wil ik alle sponsoren bedanken die jaar na jaar bijdragen aan het mogelijk maken van het CHIO Rotterdam, zonder hen geen concours. Tenslotte wil ik zeggen op naar het volgende lustrum, 100 jaar CHIO. Ik hoop er dan nog bij te zijn.”
Dat hopen wij ook Joyce. Dank voor je tijd op dit ongewone tijdstip (we spraken Joyce s ochtends om 7.00 toen ze onderweg was naar een concours) en voor alles wat je voor de para dressuur in Nederland hebt gedaan en nog doet. We wensen je een geweldig slot van al die schitterende jaren.