Geplaatst 
Een stukje heb ik hieronder gepost. Voor mensen die misschien liefdesverdriet hebben of gehad hebben, denk maar zo, je hebt echte liefde gehad (zo ga ik er nu ook aan terug denken)
Laatst zag ik je op je paard rijden in de stad en je zwaaide vriendelijke naar me. Je herkende mij nog! Meteen ging mijn gedachte terug naar een paar jaar gelden toen wij 2-3 dagen per week gezamenlijk in de bus zaten. Ik als oudere vrouw genoot van jouw jonge verhalen en je enthousiasme, altijd vriendelijke altijd attent. Maar ik genoot vooral van jouw verliefdheid- zijn naam weet ik helaas niet meer - maar ik weet wel hoe vreselijk gek jullie op elkaar waren. Vanaf een afstandje bekeek ik jullie en genoot ik via jullie, ik moest weer denken aan hoe het vroeger bij mij ook was. Ik was toen zelf al op leeftijd, had 3 kinderen waarvan 2 uit huis aan het studeren en verliefdheid was voor mij toen al zo lang gelden.
De stralende lach die jij had als je vertelde wat jullie het weekend hadden gedaan-was hij geen voetballer of wielrenner?-, de snelheid waarmee je uit de bus rende als hij je ophaalde, de manier hoe hij naar jou keek, hoe hij je kuste en knuffelde, hoe hij voor je zorgde, ja jullie waren echte liefde! Verliefd zijn zoals verliefd zijn hoort te zijn. Geen andere wereld dan die van jullie, bijna sprookjesachtig.
Je was nog jong, misschien te jong en de relatie ging over. Ik zag je verdriet en je werd stiller, je vuurtje was weg. Ik stopte met werken en ik hoorde via via dat je verhuisd was. We verloren elkaar uit het oog. Maar de gedachte aan jullie pure verliefdheid ben ik nooit vergeten, het maakte mij vrolijk. Ik had je willen zeggen dat je geen verdriet moest hebben om al het moois wat je meegemaakt hebt met hem. Hoe echt, puur en intens het was en hoeveel ik van jou en jullie genoot en dat ik dankbaar ben dat ik dit heb mogen meemaken. Helaas heb ik dit nooit gedaan.
Toen je laatst zwaaide vanaf je paard had ik het je willen zeggen maar ik liep aan de andere kant van het water en kon het niet. Ik ben gaan zoeken en vond je op facebook. Nu ben ik ouder, een oma- misschien nog sentimenteler- en wil ik je dit toch laten weten. Wat heb ik genoten van jullie echte verliefdheid. Ik zag dat je getrouwd bent, en hoop dat je opnieuw de liefde hebt gevonden. Koester mooie herinneringen, wees er zuinig op jij hebt echt liefde mogen voelen dat weet ik zeker.
Heel mooi! 
