Geplaatst Dit was zo’n onwijs leuke, maar ook bijzondere ervaring, de kalfjes hadden zo duidelijk hun eigen karakter. De een was wat verlegen, de ander juist wat brutaler. De een wat meer mensgericht, de ander wat minder. Eén kalfje was toch wel mijn favoriet, voor het gemak noem ik haar Maartje. Een heel bijzonder, super mensgericht kalfje.
Afgelopen weekend ben ik bij haar op bezoek geweest, en wat is ze groot geworden ondertussen!
Het leek me daarom leuk om een topic te openen over Maartje, een klein overzichtje van afgelopen jaar.
Dit is een van de eerste foto’s die ik van Maartje heb gemaakt. De moeder koeien stonden in de stal, maar de kalfjes konden door de tralies door de hele stal rond banjeren.
Vaak lagen ze dan lekker in het hooi te dutten.
Of ze gingen lekker op onderzoek uit
Maartje vond het prima als ik naast haar kwam zitten
Dan ging ze gewoon lekker een dutje doen, en vaak volgde de andere kalfjes haar voorbeeld. Het gebeurde vaak dat er een stuk of 2, 3 of 4 kalfjes allemaal bij elkaar een dutje gingen doen. Daar smelt je toch van
De kalfjes wouden aandacht, heel veel aandacht
Maar het blijven babies die heelveel slaap nodig hebben, dus heelveel dutjes. Zelfs op mijn schoot
Op dit soort momenten hield ik het echt niet droog en was ik een hopeloos emotioneel wrak
Koeien zijn zulke lieve, toch wel wat ondergewaardeerde, dieren!
Omdat de kalfjes ontzettend nieuwsgierig waren, en mij vooral helemaal nat lebberden, besloot ik een speeltje voor ze te kopen. Zo’n mooie wortel, eigenlijk paarden speelgoed, maar waarom ook niet leuk voor koeien?
En ja hoor, het was een schot in de roos! De kalfjes vonden het geweldig, reuze reuze interessant
Ook gingen ze de wei op. Een prachtig natuurgebied waar menig koe jaloers op zou worden
Hoewel ze erg van het buitenspelen genoot, vond ze het ook leuk om nog een knuffel bij me te halen.
Een keertje toen ik weg ging, rende me zelfs nog een stukje achterna. Toch wel heel bijzonder
En toen mijn stage was afgelopen, kwam ik eigenlijk ook niet meer op de (zorg)boerderij.
Wel bleef ik soms aan Maartje denken, en besloot ik contact op te nemen om te vragen of ik weer eens langs kon komen. En dat kon
Helemaal leuk, maar ergens ook wel een beetje spannend. Zou Maartje me nog wel herkennen?
Ik zag haar verderop in de stal staan, en het leek er even op alsof ze me niet herkende.
Maar na een poosje werd ze toch nieuwsgierig en kwam ze mijn kant op
Ik ben zo blij dat ik dit lieve kalfje heb zien opgroeien, een hele mooie bijzondere ervaring en ik hoop dat jullie ook hebben genoten van dit topic
